مشارکت جوامع روستایی در تصمیم گیری، نظارت و ارزشیابی مدیریت خشکیدگی جنگل های بلوط استان کهگیلویه و بویراحمد

جنگل‌های زاگرس در دهه اخیر، با پدیده خشکیدگی مواجه شده‌اند و تبدیل به یکی از دغدغه­های مهم ذی‌نفعان از جمله جوامع روستایی و عشایری شده است. موفقیت مدیریت خشکیدگی مستلزم مشارکت خانوارهای روستایی وابسته به این جنگل­ها است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان مشارکت جوامع روستایی در تصمیم­گیری، تهیه، نظارت و ارزشیابی مدیریت خشکیدگی جنگل­های بلوط است. داده‌ها از طریق یک روش‌شناسی توصیفی-تحلیلی با استفاده از مصاحبه ساختارمند گردآوری شده و نمونه‌ای متشکل از 250 خانوار روستایی ساکن در اطراف جنگل‌های آلوده به خشکیدگی در استان کهگیلویه و بویراحمد از طریق یک روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب شدند. روایی محتوایی پرسشنامه از طریق نظرات متخصصان مرتبط و پایایی ابزار با استفاده از آزمون راهنما و محاسبه ضریب کرونباخ آلفا (مقادیر بین 662/0 تا 981/0) بدست آمد برای تحلیل روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که بیشتر پاسخگویان مشارکت ضعیفی در مراحل مختلف مدیریت خشکیدگی داشتند و مشارکت کنندگان اغلب در نقش دریافت‌کننده اطلاعات یا ارائه‌دهندگان اطلاعات در مرحله شناسایی خشکیدگی و حفاظت از پروژه‌های اجرا شده فعالیت کرده بودند. تحلیل همبستگی و رگرسیون نشان داد که مشارکت روستاییان به طور مثبت و معنی‌داری تحت تأثیر متغیرهایی همچون خسارت خانوارها ناشی از خشکیدگی، درصد جنگل آلوده شده در منطقه، سطح تحصیلات، توانایی مالی و فکری خانوار در مشارکت، میزان تعاملات با کنشگران بیرونی، شرکت در دوره‌های ترویجی، و مداخله و حمایت­های مالی برای ارتقای مشارکت توسط سازمان‌های بیرونی است.